مدح و ولادت حضرت زینب سلام الله علیها
باز عــالــم پر ز غـوغـاى كه شـد؟ باز دلهـا مست و شـیــداى كه شد؟ بــاز گــوش اهـل دل پُــر زمـزمـه از طـنـیـنِ شــور و آواى كـه شـد؟ بــاز ســر دارد هــواى عــاشـقــى طــالــب روى دل آراى كــه شــد؟ بــاز دیــده ســوى دامـم مـى كـشـد پـایـبـنـد چــشــم گــیــراى كه شد؟ باز دل سـرشــار از شــوق كه شد بــاز این ویــرانــه مـأواى كه شد؟ دل به شــوق از یــاد زیـنـب آمـده تـهـنــیـت مـــیــلاد زیــنــب آمــده آمد آن بانو كه فـخـر هر زن است هر دلـى با ذكـر نامش گلشن است روح تـاریك همه سـر گـشـتـگــان در شعاع نور عشقش روشن است نــام زیـنـب لــرزه بر دل افـكــنــد غیر آن دل كه ز سنگ و آهن است گـفت خـیـرالـنـاس امــر واجــبــى احتـرام او به هر مـرد و زن است كسیت زیـنب؟ جـلـوۀ عـشـق خــدا عشق او ســرمــایــۀ دین من است هست ســرى منـجـلـى در روح او جـمـع زهــرا و عـلـى در روح او هیچ گنجى با غـمت هم پایه نسیت غیرعشقت شیعه را سرمایه نیست خــواست دل آیــد به زیر سایه ات دیــد اما نــور حق را سـایه نیست غیر تو كه شیـر زهـرا خورده اى هیچ كس با فـاطـمـه هم پایه نیست غــیـــر نــام دلــربــایـت زیــنــبــا در كـتاب عشق حـیــدر آیـه نیست غـیــر اشــكـى كه نـثـارت مى كنم عاشق بى مایه ات را مـایـه نسیت عـزّت حـیـدر؛ تو ای نورِ دو عین کــوثـر كــوثـر؛ تـوئی یـار حسین اى درخـشـنـده تــر از الـمــاسـهــا اى صـفــا بـخـش وجــود یــاسـهـا اى تــجــلــى امــامــت در زنـــان مــایــۀ تــرس عـلــى نـشـنــاسـهــا حــوریـان از درك تو عـاجـز همه كـى شـنـاسـنـدت یـقـیـن خـنّـاسـها؟ لطف تو شد شـامـل هـر شـیعه اى اى صـفـا بـخـشـیـده بر احـسـاسها عـبـد زینب واقـعـاً عـبـد خــداسـت مــدعــى بـگــذار این وســواسـهــا خـسـتــه بــال دام عـشـقِ زیــنــبـم مـن پــرسـتــوىِ دمـشـق زیــنــبــم اى خــدا مـن دوسـتــدار زیــنــبــم خـسـتـه جـانـم جان نـثــار زیـنـبـم سـالـهـا پــرســه به كویش مى زنم كوچه گــرد و خـاكـسـار زیـنــبــم مـى تــپــد در سـیــنــه دل با یاد او دردمـــنــد و بــیـــقــرار زیــنــبــم كــاش بودم من كــبــوتــر اى خـدا تـا نــمــایــى هـمـجــوار زیــنــبــم در دم مــرگــم ســوى شـامم كشید آن زمــان در انــتـظــار زیــنــبــم كاش من قــربــان زینـب مى شدم خــادم طـفــلان زیـنـب مــى شــدم |